- avium
- ā-vĭus, a, um, adj. [via], that is out of the way, remote, out of the right way; also, untrodden, unfrequented, solitary, lonely, etc. (while devius signifies leading from the right way; and invius, having no way, pathless; in the poets and histt. freq.).I.Lit.A.Silvani lucus extra murum est avius, Plaut. Aul. 4, 6, 8:B.
Avia Pieridum peragro loca, nullius ante Trita solo,
Lucr. 1, 926:nemora avia,
id. 2, 145:virgulta,
Verg. G. 2, 328:montes,
Hor. C. 1, 23, 2:aviis itineribus,
through by-ways, Sall. J. 54, 9:cujus (Caesaris) sibi species itinere avio occurrisset,
Suet. Aug. 96:solitudines,
Vell. 2, 55:avia commeatibus loca,
Liv. 9, 19, 16.—Also,Subst.: āvĭum, ii, n., a by-way, a desert, wilderness; in a pun with avium, from avis: hunc avium dulcedo ducit ad avium, Auct. ad Her. 4, 21, 29.—More freq. in plur.: āvĭa, ōrum:C.avia cursu Dum sequor, et notā excedo regione viarum,
Verg. A. 2, 737:per avia ac derupta,
Tac. A. 6, 21: per avia, Ov M. 1, 701; 2, 205.—So with gen.: avia [p. 216] vinerum, Vell. 2, 75:nemorum,
Ov. M. 1, 179:saltuum,
Tac. A. 2. 68:Oceani,
id. ib. 2, 15:Armeniae,
id. ib. 13, 37.—Poet., of persons, wandering, straying:II.Continuo in montes sese avius abdidit altos,
Verg. A. 11, 810.—Trop.:Avius a verā longe ratione vagaris,
astray, Lucr. 2, 82; 2, 229; 2, 740;3, 463: init nunc avia coepto Consilia,
i. e. leading away from the undertaking, Sil. 12, 493.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.